háleštit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) háleštan | háleštin |
2.p.ent. | (don) háleštat | háleštit |
3.p.ent. | (son) hálešta | háleštii |
1.p.tot. | (moai) háleštetne | hálešteimme |
2.p.tot. | (doai) hálešteahppi | hálešteidde |
3.p.tot. | (soai) hálešteaba | hálešteigga |
1.p.flt. | (mii) háleštat (mii) háleštit |
hálešteimmet |
2.p.flt. | (dii) háleštehpet | hálešteiddet |
3.p.flt. | (sii) háleštit | háleštedje |
- presens nektingsform
- (odne in) háleš
- preteritum nektingsform
- (ikte in) háleštan
- perf.partisipp
- (lean) háleštan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) háleš
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) hálešteahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) háleštehket
háleštit (verb)
- (verb) prate; snakke sammen
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) háleštan | háleštin |
2.p.ent. | (don) háleštat | háleštit |
3.p.ent. | (son) hálešta | háleštii |
1.p.tot. | (moai) háleštetne | hálešteimme |
2.p.tot. | (doai) hálešteahppi | hálešteidde |
3.p.tot. | (soai) hálešteaba | hálešteigga |
1.p.flt. | (mii) háleštat (mii) háleštit |
hálešteimmet |
2.p.flt. | (dii) háleštehpet | hálešteiddet |
3.p.flt. | (sii) háleštit | háleštedje |
- presens nektingsform
- (odne in) háleš
- preteritum nektingsform
- (ikte in) háleštan
- perf.partisipp
- (lean) háleštan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) háleš
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) hálešteahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) háleštehket
- háleštit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- háleštit verb intransitiv infinitiv
- háleštit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- háleštit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- háleštit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
háleštit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- háleštit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- háleštit verb intransitiv infinitiv
- háleštit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- háleštit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- háleštit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.