hállan (subst.)
- (subst.) bøy; (subst.) li; (subst.) skråning
- (det å tale) (subst.) tale
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hállan lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Actio+Gen Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio genitiv
- Actio+Nom Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio nominativ
- Der/NomAct
-
- avledet handlingsnomen subst. ent. genitiv
- avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
- hálla Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hálla subst. essiv
- hálla subst. ent. akkusativ poss. 1.p.ent.
- hálla subst. ent. genitiv poss. 1.p.ent.
- hálla subst. ent. nominativ poss. 1.p.ent.
- hállan Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hállan subst. ent. genitiv
- hállan subst. ent. nominativ
- hállanit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hállanit verb intransitiv imperativ nektingsform
- hállanit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- hállanit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- hállat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hállat verb transitiv
- hállat verb transitiv indikativ preteritum nektingsform
- hállat verb transitiv perf.partisipp