hállu (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hállu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hállat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hállat verb transitiv imperativ 1.p.tot.
- hállu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hállu subst. ent. nominativ