háltái (adverb)
-
(adverb) i retning av
- Seammá háltái mannet mu earáge cuigemat.
- I samme retning går også mine andre påpekninger.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
háltái lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hálti Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hálti subst. ent. illativ
- háltái Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- háltái adverb