hárjehus (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hárjehus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- hárjehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hárjehit verb transitiv imperativ 3.p.ent.
- hárjehus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hárjehus subst. ent. nominativ