hárve (adverb)

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hárve lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hárvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hárvat verb intransitiv indikativ preteritum 3.p.flt.
hárve Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hárve adverb
hárvet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hárvet verb transitiv imperativ nektingsform
  • hárvet verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • hárvet verb transitiv indikativ presens nektingsform
  • hárvet verb transitiv indikativ presens 3.p.ent.
hárvvis Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hárvvis adj. attr.