presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hásttuhan
hásttuhin
2.p.ent. (don) hásttuhat
hásttuhit
3.p.ent. (son) hásttuha
hásttuhii
1.p.tot. (moai) hásttuhetne
hásttuheimme
2.p.tot. (doai) hásttuheahppi
hásttuheidde
3.p.tot. (soai) hásttuheaba
hásttuheigga
1.p.flt. (mii) hásttuhat
(mii) hásttuhit
hásttuheimmet
2.p.flt. (dii) hásttuhehpet
hásttuheiddet
3.p.flt. (sii) hásttuhit
hásttuhedje
presens nektingsform
(odne in) hásttut
preteritum nektingsform
(ikte in) hásttuhan
perf.partisipp
(lean) hásttuhan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hásttut
imperativ 2.p.tot.
(til to) hásttuheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hásttuhehket
Eanet sojahanhámit →

hásttuhit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hásttuhan
hásttuhin
2.p.ent. (don) hásttuhat
hásttuhit
3.p.ent. (son) hásttuha
hásttuhii
1.p.tot. (moai) hásttuhetne
hásttuheimme
2.p.tot. (doai) hásttuheahppi
hásttuheidde
3.p.tot. (soai) hásttuheaba
hásttuheigga
1.p.flt. (mii) hásttuhat
(mii) hásttuhit
hásttuheimmet
2.p.flt. (dii) hásttuhehpet
hásttuheiddet
3.p.flt. (sii) hásttuhit
hásttuhedje
presens nektingsform
(odne in) hásttut
preteritum nektingsform
(ikte in) hásttuhan
perf.partisipp
(lean) hásttuhan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hásttut
imperativ 2.p.tot.
(til to) hásttuheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hásttuhehket
Eanet sojahanhámit →
hásttuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hásttuhit verb transitiv infinitiv
  • hásttuhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hásttuhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hásttuhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hásttuhit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hásttuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hásttuhit verb transitiv infinitiv
  • hásttuhit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hásttuhit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hásttuhit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.