han (partikkel)
-
(adverb) vel;
(adverb) jo
- Nu han lea.
- Slik er det jo.
- Finnmárku han ii lean vearromatrikulerejuvvon.
- Finnmark var jo ikke skattematrikulert.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
han lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- han Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- han partikkel