Neahttadigisánit

heaibut lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) heaibbun heibon
2.p.ent. (don) heaibbut heibot
3.p.ent. (son) heaibu heaibbui
1.p.tot. (moai) heibo heaibbuime
2.p.tot. (doai) heaibubeahtti heaibbuide
3.p.tot. (soai) heaibuba heaibbuiga
1.p.flt. (mii) heaibut heaibbuimet
2.p.flt. (dii) heaibubehtet heaibbuidet
3.p.flt. (sii) heibot heibo
presens nektingsform
(odne in) heaibbo
preteritum nektingsform
(ikte in) heibon
perf.partisipp
(lean) heibon
imperativ 2.p.ent.
(til en) heaibbo
imperativ 2.p.tot.
(til to) heaibu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) heibot
(til flere) heaibot
Eanet sojahanhámit →

heaibut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) heaibbun heibon
2.p.ent. (don) heaibbut heibot
3.p.ent. (son) heaibu heaibbui
1.p.tot. (moai) heibo heaibbuime
2.p.tot. (doai) heaibubeahtti heaibbuide
3.p.tot. (soai) heaibuba heaibbuiga
1.p.flt. (mii) heaibut heaibbuimet
2.p.flt. (dii) heaibubehtet heaibbuidet
3.p.flt. (sii) heibot heibo
presens nektingsform
(odne in) heaibbo
preteritum nektingsform
(ikte in) heibon
perf.partisipp
(lean) heibon
imperativ 2.p.ent.
(til en) heaibbo
imperativ 2.p.tot.
(til to) heaibu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) heibot
(til flere) heaibot
Eanet sojahanhámit →
heaibut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heaibut verb intransitiv infinitiv
  • heaibut verb intransitiv
  • heaibut verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
  • heaibut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

heaibut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
heaibat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heaibat verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
heaibu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heaibu subst. handlernomen flt. nominativ
heaibut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heaibut verb intransitiv infinitiv
  • heaibut verb intransitiv
  • heaibut verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
  • heaibut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.