ent. flt.
nominativ heajat
akkusativ heajaid
illativ heajaide
lokativ heajain
komitativ heajaiguin
essiv headjan
Eanet sojahanhámit →

heajat (subst.)

ent. flt.
nominativ heajat
akkusativ heajaid
illativ heajaide
lokativ heajain
komitativ heajaiguin
essiv headjan
Eanet sojahanhámit →
heajat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heajat subst. flt. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

heajat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

heajat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heajat subst. flt. nominativ