presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) heavahan heavahin heavahivččen
(don) heavahat heavahit heavahivččet
(son) heavaha heavahii heavahivččii
(moai) heavahetne heavaheimme heavahivččiime
(doai) heavaheahppi heavaheidde heavahivččiide
(soai) heavaheaba heavaheigga heavahivččiiga
(mii) heavahat
(mii) heavahit
heavaheimmet heavahivččiimet
(dii) heavahehpet heavaheiddet heavahivččiidet
(sii) heavahit heavahedje heavahivčče
presens nektingsform
(odne in) heavat
preteritum nektingsform
(ikte in) heavahan
kondisjonalis nektingsform
(in) heavahivčče
perf.partisipp
(lean) heavahan
imperativ 2.p.ent.
(til en) heavat
imperativ 2.p.tot.
(til to) heavaheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) heavahehket
Eanet sojahanhámit →

heavahit (verb)

  • få til å velte over
presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) heavahan heavahin heavahivččen
(don) heavahat heavahit heavahivččet
(son) heavaha heavahii heavahivččii
(moai) heavahetne heavaheimme heavahivččiime
(doai) heavaheahppi heavaheidde heavahivččiide
(soai) heavaheaba heavaheigga heavahivččiiga
(mii) heavahat
(mii) heavahit
heavaheimmet heavahivččiimet
(dii) heavahehpet heavaheiddet heavahivččiidet
(sii) heavahit heavahedje heavahivčče
presens nektingsform
(odne in) heavat
preteritum nektingsform
(ikte in) heavahan
kondisjonalis nektingsform
(in) heavahivčče
perf.partisipp
(lean) heavahan
imperativ 2.p.ent.
(til en) heavat
imperativ 2.p.tot.
(til to) heavaheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) heavahehket
Eanet sojahanhámit →
heavahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heavahit verb transitiv infinitiv
  • heavahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • heavahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • heavahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

heavahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

heavahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heavahit verb transitiv infinitiv
  • heavahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • heavahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • heavahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.