presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hedjonahtán
hedjonahtten
2.p.ent. (don) hedjonahtát
hedjonahttet
3.p.ent. (son) hedjonahttá
hedjonahtii
1.p.tot. (moai) hedjonahtte
hedjonahtiime
2.p.tot. (doai) hedjonahttibeahtti
hedjonahtiide
3.p.tot. (soai) hedjonahttiba
hedjonahtiiga
1.p.flt. (mii) hedjonahttit
hedjonahtiimet
2.p.flt. (dii) hedjonahttibehtet
hedjonahtiidet
3.p.flt. (sii) hedjonahttet
hedjonahtte
presens nektingsform
(odne in) hedjonahte
preteritum nektingsform
(ikte in) hedjonahttán
perf.partisipp
(lean) hedjonahttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) hedjonahte
imperativ 2.p.tot.
(til to) hedjonahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hedjonahttet
Eanet sojahanhámit →

hedjonahttit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hedjonahtán
hedjonahtten
2.p.ent. (don) hedjonahtát
hedjonahttet
3.p.ent. (son) hedjonahttá
hedjonahtii
1.p.tot. (moai) hedjonahtte
hedjonahtiime
2.p.tot. (doai) hedjonahttibeahtti
hedjonahtiide
3.p.tot. (soai) hedjonahttiba
hedjonahtiiga
1.p.flt. (mii) hedjonahttit
hedjonahtiimet
2.p.flt. (dii) hedjonahttibehtet
hedjonahtiidet
3.p.flt. (sii) hedjonahttet
hedjonahtte
presens nektingsform
(odne in) hedjonahte
preteritum nektingsform
(ikte in) hedjonahttán
perf.partisipp
(lean) hedjonahttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) hedjonahte
imperativ 2.p.tot.
(til to) hedjonahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hedjonahttet
Eanet sojahanhámit →
hedjonahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hedjonahttit verb transitiv infinitiv
  • hedjonahttit verb transitiv
  • hedjonahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hedjonahttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. pl. nominativ
hedjonahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hedjonahttit verb transitiv infinitiv
  • hedjonahttit verb transitiv
  • hedjonahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.