presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hedjonan hedjonin
2.p.ent. (don) hedjonat hedjonit
3.p.ent. (son) hedjona hedjonii
1.p.tot. (moai) hedjonetne hedjoneimme
2.p.tot. (doai) hedjoneahppi hedjoneidde
3.p.tot. (soai) hedjoneaba hedjoneigga
1.p.flt. (mii) hedjonat
(mii) hedjonit
hedjoneimmet
2.p.flt. (dii) hedjonehpet hedjoneiddet
3.p.flt. (sii) hedjonit hedjonedje
presens nektingsform
(odne in) hedjon
preteritum nektingsform
(ikte in) hedjonan
perf.partisipp
(lean) hedjonan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hedjon
imperativ 2.p.tot.
(til to) hedjoneahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hedjonehket
Eanet sojahanhámit →

hedjonit (verb)

  • bli svak
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hedjonan hedjonin
2.p.ent. (don) hedjonat hedjonit
3.p.ent. (son) hedjona hedjonii
1.p.tot. (moai) hedjonetne hedjoneimme
2.p.tot. (doai) hedjoneahppi hedjoneidde
3.p.tot. (soai) hedjoneaba hedjoneigga
1.p.flt. (mii) hedjonat
(mii) hedjonit
hedjoneimmet
2.p.flt. (dii) hedjonehpet hedjoneiddet
3.p.flt. (sii) hedjonit hedjonedje
presens nektingsform
(odne in) hedjon
preteritum nektingsform
(ikte in) hedjonan
perf.partisipp
(lean) hedjonan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hedjon
imperativ 2.p.tot.
(til to) hedjoneahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hedjonehket
Eanet sojahanhámit →
hedjonit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hedjonit verb intransitiv infinitiv
  • hedjonit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hedjonit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hedjonit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hedjonit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hedjonit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hedjonit verb intransitiv infinitiv
  • hedjonit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hedjonit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hedjonit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.