Neahttadigisánit

heivet lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) heiven heivejin
2.p.ent. (don) heivet heivejit
3.p.ent. (son) heive heivii
1.p.tot. (moai) heivejetne heiviime
2.p.tot. (doai) heivebeahtti heiviide
3.p.tot. (soai) heiveba heiviiga
1.p.flt. (mii) heivet heiviimet
2.p.flt. (dii) heivebehtet heiviidet
3.p.flt. (sii) heivejit heivejedje
presens nektingsform
(odne in) heive
preteritum nektingsform
(ikte in) heiven
perf.partisipp
(lean) heiven
imperativ 2.p.ent.
(til en) heive
imperativ 2.p.tot.
(til to) heivejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) heivejehket
Eanet sojahanhámit →

heivet (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) heiven heivejin
2.p.ent. (don) heivet heivejit
3.p.ent. (son) heive heivii
1.p.tot. (moai) heivejetne heiviime
2.p.tot. (doai) heivebeahtti heiviide
3.p.tot. (soai) heiveba heiviiga
1.p.flt. (mii) heivet heiviimet
2.p.flt. (dii) heivebehtet heiviidet
3.p.flt. (sii) heivejit heivejedje
presens nektingsform
(odne in) heive
preteritum nektingsform
(ikte in) heiven
perf.partisipp
(lean) heiven
imperativ 2.p.ent.
(til en) heive
imperativ 2.p.tot.
(til to) heivejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) heivejehket
Eanet sojahanhámit →
heivet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heivet verb intransitiv
  • heivet verb intransitiv infinitiv
  • heivet verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • heivet verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

heivet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
heivedit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heivedit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
heivehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heivehit verb transitiv imperativ nektingsform
  • heivehit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • heivehit verb transitiv indikativ presens nektingsform
heivet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • heivet verb intransitiv
  • heivet verb intransitiv infinitiv
  • heivet verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • heivet verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.