Neahttadigisánit

hilgut lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hilggun hilgon
2.p.ent. (don) hilggut hilgot
3.p.ent. (son) hilgu hilggui
1.p.tot. (moai) hilgo hilgguime
2.p.tot. (doai) hilgubeahtti hilgguide
3.p.tot. (soai) hilguba hilgguiga
1.p.flt. (mii) hilgut hilgguimet
2.p.flt. (dii) hilgubehtet hilgguidet
3.p.flt. (sii) hilgot hilgo
presens nektingsform
(odne in) hilggo
preteritum nektingsform
(ikte in) hilgon
perf.partisipp
(lean) hilgon
imperativ 2.p.ent.
(til en) hilggo
imperativ 2.p.tot.
(til to) hilgu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hilgot
Eanet sojahanhámit →

hilgut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hilggun hilgon
2.p.ent. (don) hilggut hilgot
3.p.ent. (son) hilgu hilggui
1.p.tot. (moai) hilgo hilgguime
2.p.tot. (doai) hilgubeahtti hilgguide
3.p.tot. (soai) hilguba hilgguiga
1.p.flt. (mii) hilgut hilgguimet
2.p.flt. (dii) hilgubehtet hilgguidet
3.p.flt. (sii) hilgot hilgo
presens nektingsform
(odne in) hilggo
preteritum nektingsform
(ikte in) hilgon
perf.partisipp
(lean) hilgon
imperativ 2.p.ent.
(til en) hilggo
imperativ 2.p.tot.
(til to) hilgu
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hilgot
Eanet sojahanhámit →
hilgut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hilgut verb transitiv infinitiv
  • hilgut verb transitiv
  • hilgut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • hilgut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

hilgut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
hilgut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hilgut verb transitiv infinitiv
  • hilgut verb transitiv
  • hilgut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • hilgut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.