hilla (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hilla lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Hill Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- Hill subst. egennavn ent. akkusativ
- Hill subst. egennavn ent. genitiv
- hilla Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hilla subst. ent. nominativ