hiras (adj.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hiras lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Hira Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- Hira subst. egennavn ent. lokativ
- hiras Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hiras adj. attr.
- hiras adj. ent. nominativ
- hirasmit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hirasmit verb intransitiv imperativ nektingsform
- hirasmit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- hirasmit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- hirra Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hirra subst. ent. lokativ
- hirra subst. ent. akkusativ poss. 3.p.ent.
- hirra subst. ent. genitiv poss. 3.p.ent.