hivlut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) hivllun | hivlon |
2.p.ent. | (don) hivllut | hivlot |
3.p.ent. | (son) hivlu | hivllui |
1.p.tot. | (moai) hivlo | hivlluime |
2.p.tot. | (doai) hivlubeahtti | hivlluide |
3.p.tot. | (soai) hivluba | hivlluiga |
1.p.flt. | (mii) hivlut | hivlluimet |
2.p.flt. | (dii) hivlubehtet | hivlluidet |
3.p.flt. | (sii) hivlot | hivlo |
- presens nektingsform
- (odne in) hivllo
- preteritum nektingsform
- (ikte in) hivlon
- perf.partisipp
- (lean) hivlon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) hivllo
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) hivlu
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) hivlot
hivlut (verb)
- (om tråd og snøre) bli tynn
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) hivllun | hivlon |
2.p.ent. | (don) hivllut | hivlot |
3.p.ent. | (son) hivlu | hivllui |
1.p.tot. | (moai) hivlo | hivlluime |
2.p.tot. | (doai) hivlubeahtti | hivlluide |
3.p.tot. | (soai) hivluba | hivlluiga |
1.p.flt. | (mii) hivlut | hivlluimet |
2.p.flt. | (dii) hivlubehtet | hivlluidet |
3.p.flt. | (sii) hivlot | hivlo |
- presens nektingsform
- (odne in) hivllo
- preteritum nektingsform
- (ikte in) hivlon
- perf.partisipp
- (lean) hivlon
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) hivllo
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) hivlu
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) hivlot
- hivlut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hivlut verb intransitiv infinitiv
- hivlut verb intransitiv
- hivlut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
hivlut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- hivludit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hivludit verb transitiv imperativ nektingsform
- hivludit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- hivludit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- hivlut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hivlut verb intransitiv infinitiv
- hivlut verb intransitiv
- hivlut verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.