presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hobehan hobehin
2.p.ent. (don) hobehat hobehit
3.p.ent. (son) hobeha hobehii
1.p.tot. (moai) hobehetne hobeheimme
2.p.tot. (doai) hobeheahppi hobeheidde
3.p.tot. (soai) hobeheaba hobeheigga
1.p.flt. (mii) hobehat
(mii) hobehit
hobeheimmet
2.p.flt. (dii) hobehehpet hobeheiddet
3.p.flt. (sii) hobehit hobehedje
presens nektingsform
(odne in) hobet
preteritum nektingsform
(ikte in) hobehan
perf.partisipp
(lean) hobehan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hobet
imperativ 2.p.tot.
(til to) hobeheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hobehehket
Eanet sojahanhámit →

hobehit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hobehan hobehin
2.p.ent. (don) hobehat hobehit
3.p.ent. (son) hobeha hobehii
1.p.tot. (moai) hobehetne hobeheimme
2.p.tot. (doai) hobeheahppi hobeheidde
3.p.tot. (soai) hobeheaba hobeheigga
1.p.flt. (mii) hobehat
(mii) hobehit
hobeheimmet
2.p.flt. (dii) hobehehpet hobeheiddet
3.p.flt. (sii) hobehit hobehedje
presens nektingsform
(odne in) hobet
preteritum nektingsform
(ikte in) hobehan
perf.partisipp
(lean) hobehan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hobet
imperativ 2.p.tot.
(til to) hobeheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hobehehket
Eanet sojahanhámit →
hobehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hobehit verb transitiv infinitiv
  • hobehit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hobehit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hobehit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hobehit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hobehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hobehit verb transitiv infinitiv
  • hobehit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hobehit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hobehit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.