presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hohkahan hohkahin
2.p.ent. (don) hohkahat hohkahit
3.p.ent. (son) hohkaha hohkahii
1.p.tot. (moai) hohkahetne hohkaheimme
2.p.tot. (doai) hohkaheahppi hohkaheidde
3.p.tot. (soai) hohkaheaba hohkaheigga
1.p.flt. (mii) hohkahat
(mii) hohkahit
hohkaheimmet
2.p.flt. (dii) hohkahehpet hohkaheiddet
3.p.flt. (sii) hohkahit hohkahedje
presens nektingsform
(odne in) hohkat
preteritum nektingsform
(ikte in) hohkahan
perf.partisipp
(lean) hohkahan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hohkat
imperativ 2.p.tot.
(til to) hohkaheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hohkahehket
Eanet sojahanhámit →

hohkahit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hohkahan hohkahin
2.p.ent. (don) hohkahat hohkahit
3.p.ent. (son) hohkaha hohkahii
1.p.tot. (moai) hohkahetne hohkaheimme
2.p.tot. (doai) hohkaheahppi hohkaheidde
3.p.tot. (soai) hohkaheaba hohkaheigga
1.p.flt. (mii) hohkahat
(mii) hohkahit
hohkaheimmet
2.p.flt. (dii) hohkahehpet hohkaheiddet
3.p.flt. (sii) hohkahit hohkahedje
presens nektingsform
(odne in) hohkat
preteritum nektingsform
(ikte in) hohkahan
perf.partisipp
(lean) hohkahan
imperativ 2.p.ent.
(til en) hohkat
imperativ 2.p.tot.
(til to) hohkaheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hohkahehket
Eanet sojahanhámit →
hohkahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hohkahit verb transitiv infinitiv
  • hohkahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hohkahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hohkahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hohkahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/h
  • avledning: -h verb transitiv infinitiv
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
hohkahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hohkahit verb transitiv infinitiv
  • hohkahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hohkahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • hohkahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
hohkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hohkkat verb intransitiv