presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hoitán hoitájin
2.p.ent. (don) hoitát hoitájit
3.p.ent. (son) hoitá hoitái
1.p.tot. (moai) hoitájetne hoitáime
2.p.tot. (doai) hoitábeahtti hoitáide
3.p.tot. (soai) hoitába hoitáiga
1.p.flt. (mii) hoitát hoitáimet
2.p.flt. (dii) hoitábehtet hoitáidet
3.p.flt. (sii) hoitájit hoitájedje
presens nektingsform
(odne in) hoitá
preteritum nektingsform
(ikte in) hoitán
perf.partisipp
(lean) hoitán
imperativ 2.p.ent.
(til en) hoitá
imperativ 2.p.tot.
(til to) hoitájeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hoitájehket
Eanet sojahanhámit →

hoitát (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hoitán hoitájin
2.p.ent. (don) hoitát hoitájit
3.p.ent. (son) hoitá hoitái
1.p.tot. (moai) hoitájetne hoitáime
2.p.tot. (doai) hoitábeahtti hoitáide
3.p.tot. (soai) hoitába hoitáiga
1.p.flt. (mii) hoitát hoitáimet
2.p.flt. (dii) hoitábehtet hoitáidet
3.p.flt. (sii) hoitájit hoitájedje
presens nektingsform
(odne in) hoitá
preteritum nektingsform
(ikte in) hoitán
perf.partisipp
(lean) hoitán
imperativ 2.p.ent.
(til en) hoitá
imperativ 2.p.tot.
(til to) hoitájeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hoitájehket
Eanet sojahanhámit →
hoitát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hoitát verb transitiv
  • hoitát verb transitiv infinitiv
  • hoitát verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hoitát verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hoitát lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
hoitát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hoitát verb transitiv
  • hoitát verb transitiv infinitiv
  • hoitát verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hoitát verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.