ent. flt.
nominativ hommá hommát
akkusativ hommá hommáid
genitiv hommá hommáid
illativ hommái hommáide
lokativ hommás hommáin
komitativ hommáin hommáiguin
essiv hommán
Eanet sojahanhámit →

hommá (subst.)

ent. flt.
nominativ hommá hommát
akkusativ hommá hommáid
genitiv hommá hommáid
illativ hommái hommáide
lokativ hommás hommáin
komitativ hommáin hommáiguin
essiv hommán
Eanet sojahanhámit →
hommá Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hommá subst. ent. nominativ
  • hommá subst. ent. genitiv
  • hommá subst. ent. akkusativ

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. hommán hommájin
2.p.ent. hommát hommájit
3.p.ent. hommá hommái
1.p.tot. hommájetne hommáime
2.p.tot. hommábeahtti hommáide
3.p.tot. hommába hommáiga
1.p.flt. hommát hommáimet
2.p.flt. hommábehtet hommáidet
3.p.flt. hommájit hommájedje
presens nektingsform
hommá
preteritum nektingsform
hommán
perf.partisipp
hommán
Eanet sojahanhámit →

hommát (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. hommán hommájin
2.p.ent. hommát hommájit
3.p.ent. hommá hommái
1.p.tot. hommájetne hommáime
2.p.tot. hommábeahtti hommáide
3.p.tot. hommába hommáiga
1.p.flt. hommát hommáimet
2.p.flt. hommábehtet hommáidet
3.p.flt. hommájit hommájedje
presens nektingsform
hommá
preteritum nektingsform
hommán
perf.partisipp
hommán
Eanet sojahanhámit →
hommát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hommát verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
  • hommát verb intransitiv indikativ presens nektingsform
  • hommát verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
  • hommát verb intransitiv imperativ nektingsform

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hommá lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hommá Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hommá subst. ent. nominativ
  • hommá subst. ent. genitiv
  • hommá subst. ent. akkusativ
hommát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hommát verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
  • hommát verb intransitiv indikativ presens nektingsform
  • hommát verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
  • hommát verb intransitiv imperativ nektingsform