ent. flt.
nominativ honorára honorárat
akkusativ honorára honoráraid
genitiv honorára honoráraid
illativ honorárii honoráraide
lokativ honoráras honorárain
komitativ honorárain honoráraiguin
essiv honoráran
Eanet sojahanhámit →

honorára (subst.)

ent. flt.
nominativ honorára honorárat
akkusativ honorára honoráraid
genitiv honorára honoráraid
illativ honorárii honoráraide
lokativ honoráras honorárain
komitativ honorárain honoráraiguin
essiv honoráran
Eanet sojahanhámit →
honorára Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • honorára subst. ent. akkusativ
  • honorára subst. ent. genitiv
  • honorára subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

honorára lea vejolaččat dán sáni hápmi:

honorára Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • honorára subst. ent. akkusativ
  • honorára subst. ent. genitiv
  • honorára subst. ent. nominativ