Neahttadigisánit

hovdet lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hovden hovdejin
2.p.ent. (don) hovdet hovdejit
3.p.ent. (son) hovde hovdii
1.p.tot. (moai) hovdejetne hovdiime
2.p.tot. (doai) hovdebeahtti hovdiide
3.p.tot. (soai) hovdeba hovdiiga
1.p.flt. (mii) hovdet hovdiimet
2.p.flt. (dii) hovdebehtet hovdiidet
3.p.flt. (sii) hovdejit hovdejedje
presens nektingsform
(odne in) hovde
preteritum nektingsform
(ikte in) hovden
perf.partisipp
(lean) hovden
imperativ 2.p.ent.
(til en) hovde
imperativ 2.p.tot.
(til to) hovdejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hovdejehket
Eanet sojahanhámit →

hovdet (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hovden hovdejin
2.p.ent. (don) hovdet hovdejit
3.p.ent. (son) hovde hovdii
1.p.tot. (moai) hovdejetne hovdiime
2.p.tot. (doai) hovdebeahtti hovdiide
3.p.tot. (soai) hovdeba hovdiiga
1.p.flt. (mii) hovdet hovdiimet
2.p.flt. (dii) hovdebehtet hovdiidet
3.p.flt. (sii) hovdejit hovdejedje
presens nektingsform
(odne in) hovde
preteritum nektingsform
(ikte in) hovden
perf.partisipp
(lean) hovden
imperativ 2.p.ent.
(til en) hovde
imperativ 2.p.tot.
(til to) hovdejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hovdejehket
Eanet sojahanhámit →
hovdet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hovdet verb transitiv
  • hovdet verb transitiv infinitiv
  • hovdet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hovdet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

hovdet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
Hovde Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • Hovde subst. egennavn flt. nominativ
hovdet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hovdet verb transitiv
  • hovdet verb transitiv infinitiv
  • hovdet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • hovdet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.