sg. pl.
nominativ huškkastat
huškkastagat
akkusativ huškkastaga
huškkastagaid
genitiv huškkastaga
huškkastagaid
illativ huškkastahkii
huškkastagaide
lokativ huškkastagas
huškkastagain
komitativ huškkastagain
huškkastagaiguin
essiv huškkastahkan
Eanet sojahanhámit →

huškkastat (subst.)

sg. pl.
nominativ huškkastat
huškkastagat
akkusativ huškkastaga
huškkastagaid
genitiv huškkastaga
huškkastagaid
illativ huškkastahkii
huškkastagaide
lokativ huškkastagas
huškkastagain
komitativ huškkastagain
huškkastagaiguin
essiv huškkastahkan
Eanet sojahanhámit →
huškkastat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • huškkastat subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

huškkastat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

huškkastat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • huškkastat subst. sg. nominativ
huškkastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • huškkastit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • huškkastit verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.