humahallat (verb)
- få til å snakke
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
humahallat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/alla
-
- avledning: -alla verb infinitiv
- avledning: -alla verb indikativ presens 1.p.flt.
- Der/h
-
- avledning: -h verb
- Der/halla
-
- avledning: -halla verb infinitiv
- avledning: -halla verb indikativ presens 1.p.flt.
- humahallat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- humahallat verb transitiv infinitiv
- humahallat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- humahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- humahit verb transitiv
- hupmat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- hupmat verb transitiv