Neahttadigisánit

hurgit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hurggán hurgen
2.p.ent. (don) hurggát hurget
3.p.ent. (son) hurgá hurggii
1.p.tot. (moai) hurge hurggiime
2.p.tot. (doai) hurgibeahtti hurggiide
3.p.tot. (soai) hurgiba hurggiiga
1.p.flt. (mii) hurgit hurggiimet
2.p.flt. (dii) hurgibehtet hurggiidet
3.p.flt. (sii) hurget hurge
presens nektingsform
(odne in) hurgge
preteritum nektingsform
(ikte in) hurgán
perf.partisipp
(lean) hurgán
imperativ 2.p.ent.
(til en) hurgge
imperativ 2.p.tot.
(til to) hurgi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hurget
Eanet sojahanhámit →

hurgit (verb)

  • (verb) ile; legge i veg
    Miillat hurge.
    Milene ilte avgårde.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) hurggán hurgen
2.p.ent. (don) hurggát hurget
3.p.ent. (son) hurgá hurggii
1.p.tot. (moai) hurge hurggiime
2.p.tot. (doai) hurgibeahtti hurggiide
3.p.tot. (soai) hurgiba hurggiiga
1.p.flt. (mii) hurgit hurggiimet
2.p.flt. (dii) hurgibehtet hurggiidet
3.p.flt. (sii) hurget hurge
presens nektingsform
(odne in) hurgge
preteritum nektingsform
(ikte in) hurgán
perf.partisipp
(lean) hurgán
imperativ 2.p.ent.
(til en) hurgge
imperativ 2.p.tot.
(til to) hurgi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) hurget
Eanet sojahanhámit →
hurgit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hurgit verb intransitiv infinitiv
  • hurgit verb intransitiv
  • hurgit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

hurgit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
hurgit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • hurgit verb intransitiv infinitiv
  • hurgit verb intransitiv
  • hurgit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.