jearadit (verb)
- (flere ganger) (verb) spørre
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
jearadit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb infinitiv
- avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- jearadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- jearadit verb transitiv infinitiv
- jearadit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- jearadit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- jearadit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- jearrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- jearrat verb transitiv