Neahttadigisánit

jorrat lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) joran jorren joralin
jorašin
(don) jorat jorret joralit
jorašit
(son) jorrá jorai joralii
jorašii
(moai) jorre joraime joraleimme
jorašeimme
(doai) jorrabeahtti joraide joraleidde
jorašeidde
(soai) jorraba joraiga joraleigga
jorašeigga
(mii) jorrat joraimet joraleimmet
jorašeimmet
(dii) jorrabehtet joraidet joraleiddet
jorašeiddet
(sii) jorret jorre joraledje
jorašedje
presens nektingsform
(odne in) jora
preteritum nektingsform
(ikte in) jorran
kondisjonalis nektingsform
(in) jorale
(in) joraše
perf.partisipp
(lean) jorran
imperativ 2.p.ent.
(til en) jora
imperativ 2.p.tot.
(til to) jorri
imperativ 2.p.flt.
(til flere) jorret
Eanet sojahanhámit →

jorrat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) joran jorren joralin
jorašin
(don) jorat jorret joralit
jorašit
(son) jorrá jorai joralii
jorašii
(moai) jorre joraime joraleimme
jorašeimme
(doai) jorrabeahtti joraide joraleidde
jorašeidde
(soai) jorraba joraiga joraleigga
jorašeigga
(mii) jorrat joraimet joraleimmet
jorašeimmet
(dii) jorrabehtet joraidet joraleiddet
jorašeiddet
(sii) jorret jorre joraledje
jorašedje
presens nektingsform
(odne in) jora
preteritum nektingsform
(ikte in) jorran
kondisjonalis nektingsform
(in) jorale
(in) joraše
perf.partisipp
(lean) jorran
imperativ 2.p.ent.
(til en) jora
imperativ 2.p.tot.
(til to) jorri
imperativ 2.p.flt.
(til flere) jorret
Eanet sojahanhámit →
jorrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • jorrat verb intransitiv infinitiv
  • jorrat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

jorrat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

jorrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • jorrat verb intransitiv infinitiv
  • jorrat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.