julkit (verb)
-
(om hjertet)
slå hardt
- Mus váibmu julká dego muhtin dearppašii šluppohiin.
- Hjertet mitt slår hardt som om noen slår med slegge.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
julkit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- julkit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- julkit verb intransitiv infinitiv
- julkit verb intransitiv