presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) juoiggan juigen
2.p.ent. (don) juoiggat juiget
3.p.ent. (son) juoigá juoiggai
1.p.tot. (moai) juige juoiggaime
2.p.tot. (doai) juoigabeahtti juoiggaide
3.p.tot. (soai) juoigaba juoiggaiga
1.p.flt. (mii) juoigat juoiggaimet
2.p.flt. (dii) juoigabehtet juoiggaidet
3.p.flt. (sii) juiget juige
presens nektingsform
(odne in) juoigga
preteritum nektingsform
(ikte in) juoigan
perf.partisipp
(lean) juoigan
imperativ 2.p.ent.
(til en) juoigga
imperativ 2.p.tot.
(til to) juoigi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) juiget
(til flere) juoiget
Eanet sojahanhámit →

juoigat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) juoiggan juigen
2.p.ent. (don) juoiggat juiget
3.p.ent. (son) juoigá juoiggai
1.p.tot. (moai) juige juoiggaime
2.p.tot. (doai) juoigabeahtti juoiggaide
3.p.tot. (soai) juoigaba juoiggaiga
1.p.flt. (mii) juoigat juoiggaimet
2.p.flt. (dii) juoigabehtet juoiggaidet
3.p.flt. (sii) juiget juige
presens nektingsform
(odne in) juoigga
preteritum nektingsform
(ikte in) juoigan
perf.partisipp
(lean) juoigan
imperativ 2.p.ent.
(til en) juoigga
imperativ 2.p.tot.
(til to) juoigi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) juiget
(til flere) juoiget
Eanet sojahanhámit →
juoigat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • juoigat verb transitiv infinitiv
  • juoigat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

juoigat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

juoigat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • juoigat verb transitiv infinitiv
  • juoigat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.