láivut (verb)
- bli utvannet
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
láivut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- láivudit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- láivudit verb transitiv imperativ nektingsform
- láivudit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- láivudit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- láivut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- láivut verb intransitiv infinitiv
- láivut verb intransitiv