laktit (verb)
- 1. (verb) kople; (verb) skjøte
-
2.
(verb) relatere
- Oahppit laktet ođđa jurdagiid ovddeš vásáhusaide.
- Elevene relaterer nye tanker til tidligere erfaringer.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
laktit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- lakti Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lakti subst. handlernomen flt. nominativ
- laktit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- laktit verb transitiv infinitiv
- laktit verb transitiv
- laktit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.