ent. flt.
nominativ leahttu leahtut
akkusativ leahtu leahtuid
genitiv leahtu leahtuid
illativ lehttui leahtuide
lokativ leahtus leahtuin
komitativ leahtuin leahtuiguin
essiv leahttun
Eanet sojahanhámit →

leahttu (subst.)

ent. flt.
nominativ leahttu leahtut
akkusativ leahtu leahtuid
genitiv leahtu leahtuid
illativ lehttui leahtuide
lokativ leahtus leahtuin
komitativ leahtuin leahtuiguin
essiv leahttun
Eanet sojahanhámit →
leahttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • leahttu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

leahttu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

leahttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • leahttu subst. ent. nominativ