leiket (verb)
- (en gang) (verb) skjenke; (verb) helle
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
leiket lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- leikehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- leikehit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- leiket Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- leiket verb transitiv
- leiket verb transitiv infinitiv
- leiket verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- leiket verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.