liekkihit (verb)
- plutselig kjennes varm
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
liekkihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- liekkihit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- liekkihit verb intransitiv infinitiv
- liekkihit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.