lihkadit (verb)
- bevege seg; røre seg
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
lihkadit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb infinitiv
- avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- lihkadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkadit verb intransitiv infinitiv
- lihkadit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- lihkadit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- lihkadit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkkat verb intransitiv