lihkastat (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
lihkastat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 2.p.ent.
- lihkastat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkastat subst. ent. nominativ
- lihkastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkastit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- lihkastit verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
- lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkkat verb intransitiv