lihkestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) lihkestan | lihkestin |
2.p.ent. | (don) lihkestat | lihkestit |
3.p.ent. | (son) lihkesta | lihkestii |
1.p.tot. | (moai) lihkestetne | lihkesteimme |
2.p.tot. | (doai) lihkesteahppi | lihkesteidde |
3.p.tot. | (soai) lihkesteaba | lihkesteigga |
1.p.flt. | (mii) lihkestat (mii) lihkestit |
lihkesteimmet |
2.p.flt. | (dii) lihkestehpet | lihkesteiddet |
3.p.flt. | (sii) lihkestit | lihkestedje |
- presens nektingsform
- (odne in) lihkes
- preteritum nektingsform
- (ikte in) lihkestan
- perf.partisipp
- (lean) lihkestan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) lihkes
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) lihkesteahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) lihkestehket
lihkestit (verb)
- bevege seg
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) lihkestan | lihkestin |
2.p.ent. | (don) lihkestat | lihkestit |
3.p.ent. | (son) lihkesta | lihkestii |
1.p.tot. | (moai) lihkestetne | lihkesteimme |
2.p.tot. | (doai) lihkesteahppi | lihkesteidde |
3.p.tot. | (soai) lihkesteaba | lihkesteigga |
1.p.flt. | (mii) lihkestat (mii) lihkestit |
lihkesteimmet |
2.p.flt. | (dii) lihkestehpet | lihkesteiddet |
3.p.flt. | (sii) lihkestit | lihkestedje |
- presens nektingsform
- (odne in) lihkes
- preteritum nektingsform
- (ikte in) lihkestan
- perf.partisipp
- (lean) lihkestan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) lihkes
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) lihkesteahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) lihkestehket
- lihkestit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkestit verb intransitiv infinitiv
- lihkestit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- lihkestit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- lihkestit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
lihkestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- lihkestit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkestit verb intransitiv infinitiv
- lihkestit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- lihkestit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- lihkestit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.