Neahttadigisánit

lihkkasit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) lihkkasan lihkkasin lihkkasivččen
(don) lihkkasat lihkkasit lihkkasivččet
(son) lihkkasa lihkkasii lihkkasivččii
(moai) lihkkasetne lihkkaseimme lihkkasivččiime
(doai) lihkkaseahppi lihkkaseidde lihkkasivččiide
(soai) lihkkaseaba lihkkaseigga lihkkasivččiiga
(mii) lihkkasat
(mii) lihkkasit 		lihkkaseimmet lihkkasivččiimet
(dii) lihkkasehpet lihkkaseiddet lihkkasivččiidet
(sii) lihkkasit lihkkasedje lihkkasivčče
presens nektingsform
(odne in) lihkkas
preteritum nektingsform
(ikte in) lihkkasan
kondisjonalis nektingsform
(in) lihkkasivčče
perf.partisipp
(lean) lihkkasan
imperativ 2.p.ent.
(til en) lihkkas
imperativ 2.p.tot.
(til to) lihkkaseahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) lihkkasehket
Eanet sojahanhámit →

lihkkasit (verb)

  • (begynne å bevege seg) bevege seg
    Bohccot lihkkasedje skohteriid guvlui.
    Reinsdyrene begynte å bevege seg mot skuterne.
    Viessu ii lihkkasan, danne go dat lei bures huksejuvvon.
    Huset beveget seg ikke, fordi det var godt bygd.
presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) lihkkasan lihkkasin lihkkasivččen
(don) lihkkasat lihkkasit lihkkasivččet
(son) lihkkasa lihkkasii lihkkasivččii
(moai) lihkkasetne lihkkaseimme lihkkasivččiime
(doai) lihkkaseahppi lihkkaseidde lihkkasivččiide
(soai) lihkkaseaba lihkkaseigga lihkkasivččiiga
(mii) lihkkasat
(mii) lihkkasit 		lihkkaseimmet lihkkasivččiimet
(dii) lihkkasehpet lihkkaseiddet lihkkasivččiidet
(sii) lihkkasit lihkkasedje lihkkasivčče
presens nektingsform
(odne in) lihkkas
preteritum nektingsform
(ikte in) lihkkasan
kondisjonalis nektingsform
(in) lihkkasivčče
perf.partisipp
(lean) lihkkasan
imperativ 2.p.ent.
(til en) lihkkas
imperativ 2.p.tot.
(til to) lihkkaseahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) lihkkasehket
Eanet sojahanhámit →
lihkkasit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lihkkasit verb intransitiv infinitiv
  • lihkkasit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • lihkkasit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • lihkkasit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

lihkkasit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

lihkkasit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lihkkasit verb intransitiv infinitiv
  • lihkkasit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • lihkkasit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • lihkkasit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.