Neahttadigisánit

lihkkat lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) lihkan lihkken
2.p.ent. (don) lihkat lihkket
3.p.ent. (son) lihkká lihkai
1.p.tot. (moai) lihkke lihkaime
2.p.tot. (doai) lihkkabeahtti lihkaide
3.p.tot. (soai) lihkkaba lihkaiga
1.p.flt. (mii) lihkkat lihkaimet
2.p.flt. (dii) lihkkabehtet lihkaidet
3.p.flt. (sii) lihkket lihkke
presens nektingsform
(odne in) lihka
preteritum nektingsform
(ikte in) lihkkan
perf.partisipp
(lean) lihkkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) lihka
imperativ 2.p.tot.
(til to) lihkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) lihkket
Eanet sojahanhámit →

lihkkat (verb)

  • 1. bevege seg
  • 2. stå opp
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) lihkan lihkken
2.p.ent. (don) lihkat lihkket
3.p.ent. (son) lihkká lihkai
1.p.tot. (moai) lihkke lihkaime
2.p.tot. (doai) lihkkabeahtti lihkaide
3.p.tot. (soai) lihkkaba lihkaiga
1.p.flt. (mii) lihkkat lihkaimet
2.p.flt. (dii) lihkkabehtet lihkaidet
3.p.flt. (sii) lihkket lihkke
presens nektingsform
(odne in) lihka
preteritum nektingsform
(ikte in) lihkkan
perf.partisipp
(lean) lihkkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) lihka
imperativ 2.p.tot.
(til to) lihkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) lihkket
Eanet sojahanhámit →
lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lihkkat verb intransitiv infinitiv
  • lihkkat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

lihkkat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lihkkat verb intransitiv infinitiv
  • lihkkat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.