presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. lihkan lihkken
2.p.ent. lihkat lihkket
3.p.ent. lihkká lihkai
1.p.tot. lihkke lihkaime
2.p.tot. lihkkabeahtti lihkaide
3.p.tot. lihkkaba lihkaiga
1.p.flt. lihkkat lihkaimet
2.p.flt. lihkkabehtet lihkaidet
3.p.flt. lihkket lihkke
presens nektingsform
lihka
preteritum nektingsform
lihkkan
perf.partisipp
lihkkan
Eanet sojahanhámit →

lihkkat (verb)

  • bevege seg
  • stå opp
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. lihkan lihkken
2.p.ent. lihkat lihkket
3.p.ent. lihkká lihkai
1.p.tot. lihkke lihkaime
2.p.tot. lihkkabeahtti lihkaide
3.p.tot. lihkkaba lihkaiga
1.p.flt. lihkkat lihkaimet
2.p.flt. lihkkabehtet lihkaidet
3.p.flt. lihkket lihkke
presens nektingsform
lihka
preteritum nektingsform
lihkkan
perf.partisipp
lihkkan
Eanet sojahanhámit →
lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lihkkat verb intransitiv infinitiv
  • lihkkat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

lihkkat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lihkkat verb intransitiv infinitiv
  • lihkkat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.