liikot (verb)
-
(verb) like
- Mun liikon dasa.
- Jeg liker det.
- Mun liikon dutnje.
- Jeg liker deg.
- Soai liikoba hui bures bargat heasttaiguin.
- De liker svært godt å arbeide med hestene.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
liikot lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- liikodit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- liikodit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- liikot Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- liikot verb intransitiv
- liikot verb intransitiv infinitiv
- liikot verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- liikot verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
- liiku Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- liiku subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.