lohkan (subst.)
lohkat (verb)
-
1.
(verb) lese
- Mun logan aviissa.
- Jeg leser avisa.
-
2.
(verb) telle
- Elle máhttá lohkat logi rádjái ruoššagillii.
- Elle kan telle til ti på russisk.
-
3.
(verb) si
- Oahpaheaddji logai ohppiide ahte fertejit muitit bargat bihtáid.
- Læreren sa til elevene at de må huske å gjøre lekser.
- Duon jávrri lávejit lohkat botniheapmin.
- Det der vannet bruker folk å si er bunnløst.
- 4. (utdanne seg) (verb) studere
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
lohkan lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Actio+Gen Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio genitiv
- Actio+Nom Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio nominativ
- Der/NomAct
-
- avledet handlingsnomen subst. ent. genitiv
- avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
- lohka Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lohka subst. essiv
- lohka subst. ent. akkusativ poss. 1.p.ent.
- lohka subst. ent. genitiv poss. 1.p.ent.
- lohka subst. ent. nominativ poss. 1.p.ent.
- lohkan Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lohkan subst. ent. genitiv
- lohkan subst. ent. nominativ
- lohkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lohkat verb transitiv
- lohkat verb transitiv indikativ preteritum nektingsform
- lohkat verb transitiv perf.partisipp