ent. flt.
nominativ lohkan lohkamat
akkusativ lohkama lohkamiid
genitiv lohkama lohkamiid
illativ lohkamii lohkamiidda
lokativ lohkamis lohkamiin
komitativ lohkamiin lohkamiiguin
essiv lohkamen
lohkamin
Eanet sojahanhámit →

lohkan (subst.)

ent. flt.
nominativ lohkan lohkamat
akkusativ lohkama lohkamiid
genitiv lohkama lohkamiid
illativ lohkamii lohkamiidda
lokativ lohkamis lohkamiin
komitativ lohkamiin lohkamiiguin
essiv lohkamen
lohkamin
Eanet sojahanhámit →
lohkan Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lohkan subst. ent. genitiv
  • lohkan subst. ent. nominativ

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) logan lohken
2.p.ent. (don) logat lohket
3.p.ent. (son) lohká logai
1.p.tot. (moai) lohke logaime
2.p.tot. (doai) lohkabeahtti logaide
3.p.tot. (soai) lohkaba logaiga
1.p.flt. (mii) lohkat logaimet
2.p.flt. (dii) lohkabehtet logaidet
3.p.flt. (sii) lohket lohke
presens nektingsform
(odne in) loga
preteritum nektingsform
(ikte in) lohkan
perf.partisipp
(lean) lohkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) loga
imperativ 2.p.tot.
(til to) lohkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) lohket
(til flere) lohkket
Eanet sojahanhámit →

lohkat (verb)

  • 1. (verb) lese
    Mun logan aviissa.
    Jeg leser avisa.
  • 2. (verb) telle
    Elle máhttá lohkat logi rádjái ruoššagillii.
    Elle kan telle til ti på russisk.
  • 3. (verb) si
    Oahpaheaddji logai ohppiide ahte fertejit muitit bargat bihtáid.
    Læreren sa til elevene at de må huske å gjøre lekser.
    Duon jávrri lávejit lohkat botniheapmin.
    Det der vannet bruker folk å si er bunnløst.
  • 4. (utdanne seg) (verb) studere
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) logan lohken
2.p.ent. (don) logat lohket
3.p.ent. (son) lohká logai
1.p.tot. (moai) lohke logaime
2.p.tot. (doai) lohkabeahtti logaide
3.p.tot. (soai) lohkaba logaiga
1.p.flt. (mii) lohkat logaimet
2.p.flt. (dii) lohkabehtet logaidet
3.p.flt. (sii) lohket lohke
presens nektingsform
(odne in) loga
preteritum nektingsform
(ikte in) lohkan
perf.partisipp
(lean) lohkan
imperativ 2.p.ent.
(til en) loga
imperativ 2.p.tot.
(til to) lohkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) lohket
(til flere) lohkket
Eanet sojahanhámit →
lohkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lohkat verb transitiv
  • lohkat verb transitiv indikativ preteritum nektingsform
  • lohkat verb transitiv perf.partisipp

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

lohkan lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Actio+Gen Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • aktio genitiv
Actio+Nom Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • aktio nominativ
Der/NomAct
  • avledet handlingsnomen subst. ent. genitiv
  • avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
lohka Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lohka subst. essiv
  • lohka subst. ent. akkusativ poss. 1.p.ent.
  • lohka subst. ent. genitiv poss. 1.p.ent.
  • lohka subst. ent. nominativ poss. 1.p.ent.
lohkan Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lohkan subst. ent. genitiv
  • lohkan subst. ent. nominativ
lohkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • lohkat verb transitiv
  • lohkat verb transitiv indikativ preteritum nektingsform
  • lohkat verb transitiv perf.partisipp