presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) loktanan loktanin loktanivččen
(don) loktanat loktanit loktanivččet
(son) loktana loktanii loktanivččii
(moai) loktanetne loktaneimme loktanivččiime
(doai) loktaneahppi loktaneidde loktanivččiide
(soai) loktaneaba loktaneigga loktanivččiiga
(mii) loktanat
(mii) loktanit
loktaneimmet loktanivččiimet
(dii) loktanehpet loktaneiddet loktanivččiidet
(sii) loktanit loktanedje loktanivčče
presens nektingsform
(odne in) loktan
preteritum nektingsform
(ikte in) loktanan
kondisjonalis nektingsform
(in) loktanivčče
perf.partisipp
(lean) loktanan
imperativ 2.p.ent.
(til en) loktan
imperativ 2.p.tot.
(til to) loktaneahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) loktanehket
Eanet sojahanhámit →

loktanit (verb)

  • heve seg
presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) loktanan loktanin loktanivččen
(don) loktanat loktanit loktanivččet
(son) loktana loktanii loktanivččii
(moai) loktanetne loktaneimme loktanivččiime
(doai) loktaneahppi loktaneidde loktanivččiide
(soai) loktaneaba loktaneigga loktanivččiiga
(mii) loktanat
(mii) loktanit
loktaneimmet loktanivččiimet
(dii) loktanehpet loktaneiddet loktanivččiidet
(sii) loktanit loktanedje loktanivčče
presens nektingsform
(odne in) loktan
preteritum nektingsform
(ikte in) loktanan
kondisjonalis nektingsform
(in) loktanivčče
perf.partisipp
(lean) loktanan
imperativ 2.p.ent.
(til en) loktan
imperativ 2.p.tot.
(til to) loktaneahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) loktanehket
Eanet sojahanhámit →
loktanit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • loktanit verb intransitiv infinitiv
  • loktanit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • loktanit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • loktanit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

loktanit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

loktanit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • loktanit verb intransitiv infinitiv
  • loktanit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • loktanit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • loktanit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.