loktestit (verb)
- (plutselig) (verb) løfte
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
loktestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb infinitiv
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
- litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- loktestit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- loktestit verb transitiv infinitiv
- loktestit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- loktestit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- loktestit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- loktet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- loktet verb transitiv