loktestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) loktestan | loktestin | loktestivččen |
| (don) loktestat | loktestit | loktestivččet |
| (son) loktesta | loktestii | loktestivččii |
| (moai) loktestetne | loktesteimme | loktestivččiime |
| (doai) loktesteahppi | loktesteidde | loktestivččiide |
| (soai) loktesteaba | loktesteigga | loktestivččiiga |
|
(mii) loktestat
(mii) loktestit |
loktesteimmet | loktestivččiimet |
| (dii) loktestehpet | loktesteiddet | loktestivččiidet |
| (sii) loktestit | loktestedje | loktestivčče |
- presens nektingsform
- (odne in) loktes
- preteritum nektingsform
- (ikte in) loktestan
- kondisjonalis nektingsform
- (in) loktestivčče
- perf.partisipp
- (lean) loktestan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) loktes
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) loktesteahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) loktestehket
loktestit (verb)
- (plutselig) (verb) løfte
| presens (odne) | preteritum (ikte) | kondisjonalis |
|---|---|---|
| (mun) loktestan | loktestin | loktestivččen |
| (don) loktestat | loktestit | loktestivččet |
| (son) loktesta | loktestii | loktestivččii |
| (moai) loktestetne | loktesteimme | loktestivččiime |
| (doai) loktesteahppi | loktesteidde | loktestivččiide |
| (soai) loktesteaba | loktesteigga | loktestivččiiga |
|
(mii) loktestat
(mii) loktestit |
loktesteimmet | loktestivččiimet |
| (dii) loktestehpet | loktesteiddet | loktestivččiidet |
| (sii) loktestit | loktestedje | loktestivčče |
- presens nektingsform
- (odne in) loktes
- preteritum nektingsform
- (ikte in) loktestan
- kondisjonalis nektingsform
- (in) loktestivčče
- perf.partisipp
- (lean) loktestan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) loktes
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) loktesteahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) loktestehket
- loktestit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- loktestit verb transitiv infinitiv
- loktestit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- loktestit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- loktestit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
loktestit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb infinitiv
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
- litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- loktestit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- loktestit verb transitiv infinitiv
- loktestit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- loktestit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- loktestit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- loktet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- loktet verb transitiv
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English