luhtte (postposisjon)
-
(preposisjon) hos
- Dat lea mu luhtte.
- Hun er hos meg.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
luhtte lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- luhtte Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- luhtte adverb
- luhtte Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- luhtte postposisjon
- luohttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- luohttit verb intransitiv indikativ presens 1.p.tot.
- luohttit verb intransitiv indikativ preteritum 3.p.flt.