Neahttadigisánit

luistet lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) luisten luistejin
2.p.ent. (don) luistet luistejit
3.p.ent. (son) luiste luistii
1.p.tot. (moai) luistejetne luistiime
2.p.tot. (doai) luistebeahtti luistiide
3.p.tot. (soai) luisteba luistiiga
1.p.flt. (mii) luistet luistiimet
2.p.flt. (dii) luistebehtet luistiidet
3.p.flt. (sii) luistejit luistejedje
presens nektingsform
(odne in) luiste
preteritum nektingsform
(ikte in) luisten
perf.partisipp
(lean) luisten
imperativ 2.p.ent.
(til en) luiste
imperativ 2.p.tot.
(til to) luistejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) luistejehket
Eanet sojahanhámit →

luistet (verb)

  • gå på skøyter
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) luisten luistejin
2.p.ent. (don) luistet luistejit
3.p.ent. (son) luiste luistii
1.p.tot. (moai) luistejetne luistiime
2.p.tot. (doai) luistebeahtti luistiide
3.p.tot. (soai) luisteba luistiiga
1.p.flt. (mii) luistet luistiimet
2.p.flt. (dii) luistebehtet luistiidet
3.p.flt. (sii) luistejit luistejedje
presens nektingsform
(odne in) luiste
preteritum nektingsform
(ikte in) luisten
perf.partisipp
(lean) luisten
imperativ 2.p.ent.
(til en) luiste
imperativ 2.p.tot.
(til to) luistejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) luistejehket
Eanet sojahanhámit →
luistet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • luistet verb intransitiv
  • luistet verb intransitiv infinitiv
  • luistet verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • luistet verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

luistet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
luistet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • luistet verb intransitiv
  • luistet verb intransitiv infinitiv
  • luistet verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • luistet verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.