ent. flt.
nominativ máššu mášut
akkusativ mášu mášuid
genitiv mášu mášuid
illativ máššui mášuide
lokativ mášus mášuin
komitativ mášuin mášuiguin
essiv máššun
Eanet sojahanhámit →

máššu (subst.)

ent. flt.
nominativ máššu mášut
akkusativ mášu mášuid
genitiv mášu mášuid
illativ máššui mášuide
lokativ mášus mášuin
komitativ mášuin mášuiguin
essiv máššun
Eanet sojahanhámit →
máššu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • máššu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

máššu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

máššat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • máššat verb intransitiv imperativ 1.p.tot.
máššu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • máššu subst. ent. nominativ