ent. flt.
nominativ máhttu máhtut
akkusativ máhtu máhtuid
genitiv máhtu máhtuid
illativ máhttui máhtuide
lokativ máhtus máhtuin
komitativ máhtuin máhtuiguin
essiv máhttun
Eanet sojahanhámit →

máhttu (subst.)

ent. flt.
nominativ máhttu máhtut
akkusativ máhtu máhtuid
genitiv máhtu máhtuid
illativ máhttui máhtuide
lokativ máhtus máhtuin
komitativ máhtuin máhtuiguin
essiv máhttun
Eanet sojahanhámit →
máhttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • máhttu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

máhttu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

máhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • máhttit verb transitiv imperativ 1.p.tot.
máhttu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • máhttu subst. ent. nominativ